Rozdział 1 - Kidnapped

Otwieram oczy czując ból nasilający się z tyłu mojej głowy. Przetwarzam obraz, który buduje się w mojej głowie. Brudne ściany, metalowe drzwi, wilgoć i małe światło sączące się spod drzwi. Nigdy nie czułam takiego strachu jak teraz. Słyszałam przyciszone głosy gdzieś za drzwiami. Próbowałam przypomnieć sobie co właściwie się stało. Pamiętam jak wracałam z pracy do domu i jak ktoś za mną szedł. Potem pamiętam tylko ból i upadek na ziemię. Porwali mnie. Wszystko przez mojego ojca. Jego pieniądze. Pewnie chcą okupu.
- Macie ją ? - usłyszałam zachrypnięty głos.
- Taa. Jeszcze się nie ocknęła. Zobacz jaka suczka. - usłyszałam ciężkie kroki, skrzyp zamka, a chwilę później światło dostające się przez otwarte drzwi mnie oślepiło.
- Scarleth. - czułam jego zapach bardzo blisko siebie, ale bałam się otworzyć oczy. - Wiem, że mnie słyszysz. Otwórz oczy. - dobra Scar. Jak w filmach. Rób co Ci karzą. Otworzyłam oczy i spojrzałam na niego.
- Wiesz dlaczego tutaj jesteś ?
- Nie.. - szepnęłam.
- Jesteś tutaj, żeby pokazać Twojemu ojcu, że nie wszystko mu wolno.
- Chcecie okupu ?
- Nie. Nie chodzi o pieniądze Darling. Chodzi o Ciebie. Boli Cie głowa ?
- Boli.
- Wstań. - wyprostował się i spojrzał na mnie. Niezgrabnie wstałam z podłogi, ale ból nasilił się więc straciłam równowagę. Złapał mnie w talii ratując przed upadkiem. - Uważaj co robisz. Chodź. - objął mnie w talii i wyprowadził z pomieszczenia. Wprowadził mnie po schodach. Moim oczom ukazało się piękne wnętrze. Spojrzałam na porywacza. Jego skóra pokryta była tatuażami. Zielone oczy i burza loków na głowie. Mina Badboya. Ubrany cały na czarno. Nie wygląda na groźnego, ale nie zamierzam sprawdzać jego cierpliwości.
- Usiądź tutaj. - posadził mnie na krześle w białej kuchni i szukał czegoś w szafkach. Podał mi szklankę wody i jakieś tabletki. - Chcesz coś zjeść ?
- Co to jest ? - spojrzałam podejrzliwie na tabletki.
- Tabletki przeciwbólowe. Chyba, że chcesz cierpieć.  - popiłam pigułki wodą i odstawiłam pustą szklankę na stół. - To zjesz coś ?
- Nie.. Nie jestem w stanie.
- Słuchaj, jeżeli myślisz, że strajk głodowy Ci pomoże to się mylisz. Wcisnę Ci jedzenie do gardła jeżeli będzie taka potrzeba.
- Po prostu teraz nie jestem głodna.
- Nie kombinuj Scarleth bo wrócisz do piwnicy. Teraz możesz zostać tutaj.
- Dzięki. Mogę do łazienki ?
- Taa, ale pójdę z Tobą.

Scarleth 

- Dlaczego ?
- Rób co karzę. - złapał mnie za przedramię i poprowadził na piętro. Wprowadził mnie do łazienki i stanął tyłem do mnie. Spojrzałam na swoje odbicie w lustrze. Włosy i twarz miałam brudne we krwi podobnie jak ubrania.
- Chciałabym wziąć prysznic.
- Nie krępuj się.
- Mógłbyś wyjść ? Proszę.
- Pójdę po jakieś ubrania. Wrócę. - wyszedł, a ja szybko zdjęłam z siebie ubrania i weszłam pod prysznic. Skąd ja mam tyle siniaków ? Jak długo byłam nieprzytomna ? To chyba najszybszy prysznic w życiu bo zdążyłam wyjść zanim on wrócił. Podał mi ubrania i uważnie obejrzał moje posiniaczone ramiona.
- To ubrania mojej siostry. Powinny być na Ciebie dobre.
- Nie będzie zła, że je wzięłam ?
- Moja siostra nie żyje.
- Ja przepraszam. Nie wiedziałam.
- Skąd miałaś wiedzieć ? Ubierz się. - znów się odwrócił, a ja wciągnęłam na siebie ubranie .
- Jak masz na imię ? - zapytałam podchodząc do niego.
- Po co Ci to wiedzieć ?
- Bo nie chcę do Ciebie mówić " ej ty ". - uśmiechnął się, a na jego buzi pokazały się dołeczki.
- Harry.
- Scarleth. - wyciągnęłam do niego rekę, a on delikatnie uścisnął moją.
- Chodź. Zjemy coś. - szłam za nim po schodach do kuchni. Uwijał się szykując posiłek. Zapachy drażniły moje zmysły i przypomniały o głodzie. Serio byłam głodna.
- Dlaczego właściwie tutaj jestem ? Myślałam, że chodzi o okup.. - odwrócił się, a jego zielone, rozzłoszczone tęczówki spoczęły na mnie. Teraz już wiem. Chodzi o zemstę.