Rozdział 10 - Happily

Rano obudziłam się przez okropny ból w dolnych partiach brzucha. Poszłam do łazienki i moje obawy się potwierdziły. Znalazłam w torebce podpaskę i poszłam obudzić Harry'ego.
- Hazz.. - pogłaskałam go po policzku, a on mocno uderzył mnie w rękę. - Pojebało Cie ?! Ała..
- To, że śpię nie znaczy, że masz się tak do mnie odzywać. - mruknął otwierając oczy.
- Nie musisz też mnie bić. Zabolało.
- Nie marudź.
- Harry musisz mi pomóc..
- Co jest ? - usiadł na łóżku i wyciągnął do mnie rękę.
- Muszę do sklepu.
- Kurwa i to nie mogło poczekać ?
- Nie.. bo mnie boli i
- Więcej nie chcę wiedzieć. Ubierz się. - wstał z łóżka i wciągnął swoje czarne rurki, a ja udałam się do wielkiej garderoby. Wybrałam ubranie i wróciłam do Harry'ego.
- Żeby było jasne Scar. To, że masz okres nie znaczy, że będę znosił Twoje humory, zrozumiano ?!
- Co Ci jest ? Wstałeś lewą nogą ? - przytuliłam się do niego.
- Obudziłaś mnie. Muszę się trochę wyżyć. Dawaj buziaka. - ujął moją twarz w dłonie i namiętnie wpił się w moje usta.  - Chodź. - wziął mnie za rękę i zaprowadził do samochodu. Jechaliśmy w ciszy Londynem, aż dotarł do centrum handlowego.
- Scar wchodzimy, bierzemy co potrzebne i wychodzimy.
- Dlaczego ?
- Dużo policji. Szukają Cie.
- Co ?! Może pójdziesz sam ?
- Co potrzebujesz ?
- Podpaski  i środki przeciwbólowe.
- Zamknij drzwi i czekaj tutaj. Zaraz wrócę dobrze ? - pocałował mnie w policzek i wysiadł. Zamknęłam drzwi i śpiewałam sobie cicho razem z radiem

That's all I'm thinking about 

All I keep thinking about 

Everything else just fades away 

If this room was burning 

I wouldn't even notice it 

'Cause you have been taking up my mind 

With your little white lies 

- Scarleth.

- Co ? 

- Czy ty wiesz ile tego gówna tam jest ? Kolorowe, zapachowe, grubsze, cieńsze, dłuższe, krótsze. Zestresowałem się !

- I które wziąłeś ? 

- Wszystkie ! - wybuchnęłam śmiechem. 

- Dziękuję. - ciągle się śmiałam. 

- To nie jest śmieszne ! To tak jakby ja powiedział Ci, że masz mi kupić kondomy! I co wtedy ? Jakie byś wzięła ?!

- No pewnie największe. - uśmiechnęłam się w odpowiedzi na rumieniec zalewający jego policzki. 

- Wiesz Scar zawsze możesz się przekonać.. 

- lalalal nie słucham Cie ! - zaśmiał się i odjechał w stronę domu. 

- Co chciałabyś dzisiaj robić ? 

- Posiedzieć w domu tylko z Tobą, pooglądać jakieś filmy, zjeść kolację. 

- Którą zrobię ja bo ty nie umiesz. 

- A może zamiast się ze mnie śmiać to byś mnie czegoś nauczył ? 

- Ciebie ? Masz coś co jest możliwe do zrobienia kochanie ? - dźgnęłam go w żebra powodując u niego radosny śmiech. 

- Wiesz, że jesteś cudowna ? 

- Wiem. - wysiedliśmy z samochodu. Kolejny raz wybuchnęłam śmiechem patrząc jak niesie te ogromne torby. Ten dzień był dziwnie spokojny. Dlatego następnego wszystko musiało się zepsuć. 

*** Oczami Harry'ego ***

* następny dzień* 

Staram  się być wyrozumiały na te jej humory, ale po prostu nie mogę. Szlag mnie trafia. Po kolejnej awanturze zrezygnowany zadzwoniłem po Eleanor, żeby ją gdzieś zabrała bo mnie już szlag trafił. 

- Scarleth. - warknąłem na nią. 

- Co ?! - zeszła na dół wściekła jak osa. 

- Eleanor zabierze Cie na zakupy. Masz tutaj 2000 funtów. Kup sobie co chcesz tylko ostrzegam. Zrób mi wstyd albo coś wykombinuj, a Cie zapierdole. 

- Dzięki, ale nie. 

- Ja się Ciebie nie pytam. Mam Cie przełożyć przez kolano i zlać jak dzieciaka ?!

- Nie. - wzięła ode mnie pieniądze i poszła się wyszykować. 

*** Oczami Scarleth ***

Nie jestem w najlepszej kondycji. Wręcz w bardzo złej kondycji. Wszystko mnie boli i drażni. 

- Scarli ?! - El. Tylko ona nazywa mnie w ten debilny sposób. Zeszłam na dół. 

- Baw się dobrze kochanie. - Harry podszedł do mnie i nachylił się do pocałunku, a ja automatycznie musnęłam jego usta. Wyszłyśmy przed dom w kompletnej ciszy. 

- Co ty okres masz ? - Eleanor chciała zażartować. 

- No. - jej mina bezcenna. Lubie ją, ale dzisiaj mnie wkurza. Jak wszystko i wszyscy. Jechałyśmy jej samochodem w stronę centrum handlowego. 

- Scarleth rozchmurz się.. ! Musisz mi pomóc znaleźć sukienkę na chrzciny siostry i brata Louisa. 

- Okej okej.. Przepraszam. - przytuliłam ją krótko. 

- Nie sądzę, żeby ta sukienka Ci się przydała. - usłyszałyśmy przeładowanie broni i stanęłyśmy jak wryte. 

- Oto i cudowne Directioners - zakpiła inna dziewczyna. Co się kurwa dzieje ?! 

No więc hej ! :) Wiem, że dawno nie dodawałam i przepraszam, ale miałam trudną sytuację w domu. Chcę Was poinformować, że Irresistible będzie tworzyła ze mną Caroline czy adminka z Directioners From Poland :) Następny rozdział napisze dla Was ona. Żeby było jasne to nie jest tak, że ja nie mam pomysłu czy coś. Po prostu podoba mi się to jak ona pisze i chciałyśmy napisać coś razem, a ja nie jestem w stanie prowadzić 4 blogów :) 

Jak możecie to polajkujcie też naszą nową stronkę https://www.facebook.com/pages/Cara-Barbara-Poland/1464836270395820

Kocham Was bardzo <3 / Horanowa.:)