Rozdział 8 - Discipline

Siedziałam cichutko w samochodzie, a on spokojnie kierował. Nie chcę robić problemów Nie chcę go zezłościć bo jeszcze mnie wyrzuci i będę musiała wrócić do ojca.
- Scar wszystko dobrze ?
- Tak.
- Jesteś strasznie przygaszona.
- To nic.
- Co się dzieje ? Moim obowiązkiem jest to, żebyś czuła się dobrze.
- Wszystko jest dobrze Hazz.
- Na pewno ?
- Tak. -  położył dłoń na moim udzie i kontynuował naszą podróż po zakorkowanym Londynie. Niedługo później zaparkował pod całkiem ładnym domem w centrum miasta. Otworzył mi drzwi i pomógł wysiąść. Wziął mnie za rękę i poprowadził do środka. Czułam się spięta.  Dobrze, że Eleanor tam będzie.. Puścił mnie przodem, a potem zaprowadził do salonu. Zobaczyłam El, jej chłopaka i  jakiegoś kolesia, którego nie znam.
- Gdzie reszta ? - mruknął Harry podając im dłoń.
- Jeszcze ich nie ma.
- Harry czy mogłabym zabrać Scarleth na spacer po ogrodzie ? Jest piękny. Sądzę, że powinna go zobaczyć
- Louis ? - Hazz spojrzał na chłopaka siedzącego przy Eleanor.
- Pozwoliłem El iść ze Scarleth. Jeżeli nie masz nic przeciwko.
- Idź kochanie..- pocałował mnie krótko, a El wyciągnęła do mnie rękę. Wyszłyśmy do przepięknego ogrodu.
- El..
- Hm ?
- Dziękuję.
- Za co ?
- Za to, że mnie wyciągnęłaś z  tego pokoju. Czułam się cholernie źle.
-Niall ma straszne wyrzuty za to, że Cie uderzył.
 - Nic wielkiego mi się nie stało.
- Ale on jest bardzo delikatny.
- Dziewczyny ! - odwróciłam się i zobaczyłam piękną brunetkę pędzącą w naszą stronę. Cmoknęła El w policzek, a potem to samo zrobiła ze mną.
- Jestem Sophia.
- Scarleth.
- Wiem, wiem. Harry i Louis każą wracać. - jak automaty ruszyłyśmy w stronę domu. Hazz wyciągnął  do mnie dłoń i kazał zając miejsce na swoich kolanach. Popatrzyłam na El i Soph. Obie miały głowy spuszczone więc zrobiłam to samo.
- Harry.. - usłyszałam znajomy głos.
- No ?
- Czy w drodze wyjątku mógłbym odezwać się do Scarleth ? Mam wyrzuty sumienia.. No wiesz..
- Możesz.. Scar możesz mu odpowiedzieć.
- Scarleth przepraszam, że Cie wtedy uderzyłem. Nie sądziłem, że sprawy się tak potoczą. Jesteś skłonna mi wybaczyć?
- Tak. Nic się nie stało.
- Ulga.. - siedziałam ze spuszczoną głową ze trzy godziny. Aż rozbolał mnie kark.. Ała. Plecy też mnie bolą.
- Harry.. - szepnęłam.
- Hm ?
- Mogę iść do łazienki ? Wszystko mi ścierpło !
- Pójdę z Tobą. - podniosłam się z jego kolan, a wszystkie moje kości strzeliły. Usłyszałam za moimi plecami chichot Harry'ego kiedy ciągnął mnie korytarzem.
- No co ? - mruknęłam do niego.
- Aż tak jest Ci niewygodnie ?
- No..
- Nie mogłaś powiedzieć wcześniej.. ?
- Było napisane " w nagłych i ważnych przypadkach " jak zaczęło boleć to powiedziałam. - otworzył mi drzwi do łazienki, a ja jak robot weszłam do środka. Ku mojemu zaskoczeniu nie poszedł za mną. Zrobiłam co miałam zrobić i wyszłam.
- Chcesz wrócić do domu ?
- Decyzja nalezy do Ciebie Harry.
- Ale chcesz ?
- Chciałabym.
- Więc chodź. - wziął mnie za rękę i sprowadził na dół.
- My już idziemy. - powiedział cicho. Eleanor pomachała mi, a ja uśmiechnęłam się w jej stronę. Harry zaprowadził mnie do samochodu. - Dokąd chciałabyś jechać ?
- Nie wiem. Może
- Kotku, tylko żartowałem. I tak ja zadecyduję. - zaparkował pod jakimś barem i otworzył dla mnie drzwi.- Najlepsze kebaby w całym Londynie.
- Super.. - poprowadził mnie za rękę do środka. Zajęliśmy jakiś stolik i zamówiliśmy kebaby.
- Scar, pójdę do łazienki. Nie ruszaj się stąd okej?
- Okej. - cmoknął mnie przelotnie w usta i zniknął za drewnianymi drzwiami. Piłam pepsi i zajadałam kebaba.
- Taka lalunia sama ? - ignoruj Scar. - Odpowiadaj jak do Ciebie mówię ! - złapał mnie za przedramię, a ja odwróciłam się już mocno wkurzona.
- Wiesz kim ja jestem ?! - warknęłam na niego.
- Hmm.. suczką ?!
- Jestem Directioner ! - z jego gęby zszedł ten głupi uśmiech, a na mojej twarzy pojawił się kiedy zobaczyłam Harry'ego. Podszedł powoli, a w barze nastała kompletna cisza. Wyciągnął do mnie rękę i następnie ukrył mnie za swoimi plecami. Wszystkie oczy w barze wlepione były w Harry'ego.
- Dotknął Cie ? - mruknął do mnie, a ja pokiwałam twierdząco głową. - Doll, idź do samochodu.  - wcisnął mi w rękę kluczyki. Cholera.. co robić.. co robić.. Poszłam do samochodu, bo nie chciałam aby jego złość uderzyła we mnie. Siedziałam trzęsąc się z zimna i strachu. Obserwowałam nerwowo drzwi budynku czekając aż wyjdzie Harry, ale zamiast tego chwilę później drzwi wyleciały z hukiem, a przez nie wyleciał ten koleś. Harry podszedł do niego i przyłożył mu broń do skroni. Ukryłam twarz w dłoniach nie mogąc na to dłużej patrzeć..
- Hazz.. -  jęknęłam wysiadając z samochodu. Co ja zrobiłam ?! Wstał z niego i wściekły podszedł do mnie. Nasze twarze dzieliły milimetry.